Związany z Bartodziejami Władysław Popis pochodził z Czarnolasu. Jego rodzice Antoni i Bronisława z Gnysiów mieli 9 dzieci. Rodzina utrzymywała się z dziesięciomorgowego gospodarstwa. Oprócz Władysława zawód nauczyciela wybrali jeszcze syn Jan i córka Jadwiga, a synowie: Stefan i Stanisław zostali księżmi, nauczycielami religii. Licząc kolejne pokolenia profesję nauczycielską wybrało prawie 20 członków rodziny Popisów, a 3 zostało księżmi.
Stefan Popis (1912 – 1996). Był pierwszym synem chłopskim w okolicy, który po zakończeniu nauki w szkole powszechnej, kontynuował ją w szkole średniej. W 1931 r. zdał maturę w Gimnazjum Państwowym im. J. Kochanowskiego w Radomiu i wstąpił do Seminarium Duchownego w Sandomierzu. W 1936 r. przyjął sakrament kapłaństwa. Następnie studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1939 r. uzyskał tytuł mgr teologii. W 1940 r. został administratorem parafii Ruski Bród, a od marca 1941 r. otrzymał zadanie organizacji nowo erygowanej parafii w Bardzicach. W okresie pobytu w Bardzicach był stale nękany przez administrację, która utrudniała powstanie nowego kościoła i stosowała nieuzasadnione kary finansowe. Od 1955 r. został proboszczem parafii Najświętszego Serca Jezusowego na radomskich Glinicach, pozostając na tym stanowisku do 1987 r. W latach 50. i 60. Ks. Stefan Popis był nieustannie obiektem ataków ze strony władz. Zarzucano mu m.in. prowadzenie działalności „szkodliwej dla Państwa”, „nieprzestrzeganie ustaw i zarządzeń państwowych”, czy prowadzenie zajęć religii bez odpowiedniego zgłoszenia. Był wielokrotnie przesłuchiwany przez urzędników miejskich i funkcjonariuszy SB, a na parafię nakładano wysokie kary finansowe. W okresie od 29 grudnia 1983 do 22 kwietnia 1987 poza funkcją proboszcza był również dziekanem dekanatu Radom Wschód. Zmarł 24 marca 1996 r.
Marianna Popis (1914 – 2001). Przez całe życie związana z bratem, ks. Stefanem, była jego gospodynią na plebanii w Bardzicach i na radomskich Glinicach.
Helena Kowalik z d. Popis (1917 – 1979). Pozostała w Czarnolesie, gdzie wraz mężem Julianem Kowalikiem prowadziła gospodarstwo. Jej najmłodsza córka Irena została nauczycielką katechezy, obecnie jest już na emeryturze, a wnuczka Justyna Mierzejewska – Figura, absolwentka pedagogiki wczesnoszkolnej Wyższej Szkoły Pedagogicznej ZNP w Warszawie jest dyrektorem szkoły im. Jana Kochanowskiego w Czarnolesie.
Jan Popis (1919 – 2002). Wraz z żoną Wandą, nauczycielką historii, większość zawodowego życia spędził w szkole w Zawadach, gm. Jedlińsk. Pod jego kierownictwem szkoła otrzymała nowy, obszerny obiekt. Wszystkie trzy córki poszły śladem rodziców i zostały nauczycielkami. Bogumiła ukończyła biologię i uzyskała tytuł doktora nauk przyrodniczych na UMCS w Lublinie, jej mąż Marek ukończył wychowanie plastyczne. Ewa ukończyła filologię niemiecką, jej mąż Mirosław pedagogikę, a Maria ukończyła biologię.
Stanisław Popis (1924 – 2002). Szkołę podstawową ukończył w rodzinnej miejscowości. Wybuch wojny uniemożliwił mu kontynuowanie nauki w szkole średniej. Dopiero w 1948 r. zdał maturę w gimnazjum w Radomiu i wstąpił do Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia przyjął w roku 1953. Wkrótce został skierowany na zastępstwo w Bardzicach, gdzie administrował jego brat Stefan, następnie pracował jako wikary w parafiach: Jastrząb, Solec na Wisłą i Bedlno. W 1959 r. został przeniesiony do Mniszewa. W okresie od 1 czerwca do 5 września 1960 r. przebywał w więzieniu. Wg charakterystyki sporządzonej przez MO miał „wrogi stosunek do PRL”. Dla władzy był szczególnie szkodliwy ze wzg. na „nadzwyczajną gorliwość w organizowaniu budownictwa sakralnego” i związane z tym „fanatyzowanie społeczeństwa”. W parafii w Mniszewie pozostał do 1978 r. Następnie przez 4 lata tymczasowo pełnił obowiązki wikariusza w parafii na Glinicach, gdzie proboszczem był jego brat. Zmarł 1 sierpnia 2002 r.
Anna Bąk z d. Popis (1926 – 1996). Wraz z mężem Marianem Bąkiem prowadziła gospodarstwo w Czarnolesie.
Jadwiga Gozdalik z d. Popis (ur. 1928). Wraz z mężem Janem Gozdalikiem, również nauczycielem (przedmiotów ścisłych i technicznych) pracowała w szkole w Kierzu Niedźwiedzim, a później w szkołach w Kozienicach jako nauczycielka przedmiotów humanistycznych i bibliotekarka. Mają troje dzieci: córką Elżbietę, syna Marka (1958), który pracował jako nauczyciel w Zespole Szkół Zawodowych w Kozienicach, syna Piotra (1964), który jest księdzem i nauczycielem religii. Jadwiga Gozdalik od wielu lat jest na emeryturze i przebywa u córki w Stanach Zjednoczonych.
